امام رضا علیه السلام فرزند امام کاظم علیه السلام و حضرت نجمه ام البنین سلام الله علیها در سال ۱۴۸ ه.ق در مدینه دیده به جهان گشود. امام رضا علیه السلام در شمار کسانی است که خداوند در آیه تطهیر فرموده است آنان را از هر عیب و نقصی پیراسته‌ام. از این رو، او نیز همانند دیگر امامان علیهم السلام سرشتی قدسی و منزّه داشت و از رذیلت‌های اخلاقی دور بود.

امام رضا علیه السلام پس از شهادت پدرش امام کاظم علیه السلام در سال ۱۸۳ ق حدود بیست سال امامت مسلمانان را بر عهده داشت که هفده سال آن را در مدینه و سه سال را در خراسان به سر برد و همچنین دوران امامت امام رضا علیه السلام با خلافت هارون الرشید (۱۰سال)، محمد امین (حدود ۵سال)، مأمون (۵ سال) همزمان شد.

حدیثی از امام رضا (علیه السلام)

«اعْلمْ انّه لاورع انْفع منْ تجنّب محارم الله و الْکفّ عنْ اذی الْمؤْمن»

هیچ خویشتن داری سودمندتر از دوری از حرام و پرهیز از آزار مؤمنان نیست.

فقه الرضا علیه السلام / ص۳۵۶