به گزارش روابط عمومي دانشکده پزشکي
ايام ولادت پيامبر ختمي مرتبت حضرت محمد(ص) و هفته وحدت بر مسلمين جهان مبارک باد
ايام ولادت پيامبر ختمي مرتبت حضرت محمد(ص) و هفته وحدت بر مسلمين جهان مبارک باد
260936.mp3
ايام ولادت پيامبر ختمي مرتبت حضرت محمد(ص) و هفته وحدت بر مسلمين جهان مبارک باد
صحيفه امام، ج6 ص84 و 95
مقام معظم رهبري (مدظله العالي): «اين هفته وحدت، اين هفته مشترک الاحترام بين مسلمين را قدر بدانيد، همه سعي کنند وحدت و اتحاد نيروها و در يک جبهه قرار گرفتن نيروهاي مسلمين را که رمز سعادت و مايه سربلندي مسلمين و بزرگترين حربه ملتها در مقابل استکبار جهاني است مغتنم بشمارند و قدر بدانند».
روابط عمومي دانشگاه علوم پزشکي ايران: فاصله ميان ?? ربيع الأول سالگرد ولادت بيامبر اکرم (ص) بنا بر روايات أهل سنت تا ?? ربيع الأول که تاريخ ولادت رسول الله محمدمصطفي (ص) بنا بر روايات موجود در شيعه است، از سوي امام خميني ره، به عنوان هفته وحدت نامگذاري شده است .فرا رسيدن ايام ولادت نبي اعظم اسلام حضرت ختمي مرتبت محمد ابن عبدالله (ص) و هفته وحدت بر مسلمين جهان مبارک باد.
ارگاني رسمي هم با نام مجمع تقريب بين مذاهب اسلامي رسما در حال فعاليت هست و هر ساله کنفرانسهايي برگزار مي کند که کنفرانس بين المللي وحدت در هفته وحدت هر ساله در تهران برگزار مي شود و علماي بزرگ را از کشورهاي مختلف دور هم جمع مي کند.
پيروزي انقلاب اسلامي که در سايه وحدت افراد ملت و اقشار و طوايف آن در اسلام به تحقق پيوست، موجبات وحدت ملل مسلمان را فراهم کرد. اين وحدت به صورت حرکت و نهضت اسلامي عليه طاغوت و سلطه هاي اشغالگران و استعمار منجر به پيروزي انقلاب اسلامي شد. در مقابل استعمارگران، از دو طريق در صدد جلوگيري از وحدت رو به رشد ملت هاي اسلامي برآمد:
- تقويت تعصب نژادي و قومي و طايفه اي يا ملي گرايي؛
- تحريک تعصبات فرقه اي يا شيعه و سني
امام خميني(ره) در واکنش به اين سياست خصمانه فرمودند: «از ملي گرايي خطرناک تر و غم انگيزتر ايجاد اختلاف بين اهل سنت و جماعت با شيعيان است و القاء تبليغات فتنه انگيز و دشمن ساز بين برادران اسلامي است. بحمدالله تعالي در انقلاب اسلامي ايران هيچ اختلافي بين دو طايفه وجود ندارد و همه با دوستي و اخوت در کنار هم زندگي مي کنند، اهل سنت که در ايران جمعيتش بي شمارند و در اطراف و اکناف کشور زيست مي کنند و داراي علما و مشايخ بسيار هستند، با ما برادر و ما با آنها برادر و برابريم، و آنان با نغمه هاي نفاق افکنانه اي که بعضي جنايت کاران و وابستگان به صهيونيسم و آمريکا ساز نموده اند، مخالف اند. برادران اهل سنت در کشور اسلامي بدانند که عمال وابسته به قدرت هاي شيطاني بزرگ خيرخواه مسلمين و اسلام نيستند و لازم است مسلمانان از آنان تبري کنند و به تبليغات نفاق افکنانه آنان گوش فرا ندهند. من دست برادري به تمام مسلمانان متعهد جهان مي دهم».
بر اين اساس چون روز ولادت پيامبر اکرم(ص) طبق روايات شيعه 17 ربيع الاول و طبق روايات برادران اهل سنت 12 ربيع است، و برگزاري دو جشن چندان خوشايند نيست، در 6 آذر 1360 طي پيامي از طرف قائم مقام رهبري روزهاي دوازدهم تا هفدهم ربيع الاول هر سال قمري به عنوان هفته وحدت اعلام شد تا در ايران و سراسر جهان اسلام با تشکيل اجتماع و کنگره اسلامي و جشن، ضمن تحکيم وحدت و برادري اسلامي، به پيشبرد انقلاب جهاني اسلام کمک شود، از آن زمان تا کنون در ايران و ساير کشورهاي اسلامي هفته وحدت با شکوه تمام برگزار مي شود.
در اين رابطه توجه به نکات زير حائز اهميت است :
1. معنا و مفهوم وحدت و اتحاد شيعه و سني: منظور از وحدت شيعه و سني کنار گذاشتن مسائل اختلافي و تکيه بر مشترکات و مبنا قرار دادن آنها در تعامل با يکديگر و در مسائل مربوط به جهان اسلام و صحنه بين المللي است. به گونه اي که مسلمانان فارغ از اختلافات و با پرهيز از تفرقه در مسائل جهان اسلام همسو و هم جهت حرکت کنند. به تعبير ديگر اختلافات مانع از اخوت اسلامي و وحدت صفوف مسلمين در برابر دشمنان نيست از اين رو معناي اتحاد شيعه و سني دست برداشتن و کوتاه آمدن از اصول و اعتقادات خويش نيست بلکه در عين وجود اختلافات زمينه تعامل و جهت گيري يکسان در مسائل کلي و بين المللي در ميان آنها وجود دارد به همين جهت مطابق قانون اساسي «دولت جمهوري اسلامي ايران موظف است سياست کلي خود را بر پايه ائتلاف و اتحاد ملل اسلامي قرار دهد و کوشش پيگير به عمل آورد تا وحدت سياسي، اقتصادي و فرهنگي جهان اسلام را تحقق بخشد». مقام معظم رهبري فرمودند: «معناي اتحاد بين ملت هاي اسلامي اين است که در مسائل مربوط به جهان اسلام همسو حرکت کنند و به يکديگر کمک کنند و در داخل اين ملت ها سرمايه هاي خودشان را بر عليه يکديگر به کار نبرند» .
2. ضرورت و لزوم اين وحدت: در شرايطي که دشمنان اسلام تمام تلاش خويش را براي مبارزه و مقابله با اسلام به کار بسته و آشکارا اعلام مي کنند «جهان اسلام در قرن بيست و يکم يکي از مهمترين ميدان هاي زورآزمايي سياست خارجي آمريکاست» و «تقابل اصلي آينده جوامع بشري برخورد فرهنگ اسلامي و فرهنگ غربي است». تأکيد بر مسائل اختلافي و تفرقه ميان صفوف مسلمانان منطقي نيست. در زماني که مسلمانان مي توانند با توجه به جمعيت بيش از يک ميليارد نفر و منابع و امکاناتي که در اختيار دارند به عنوان يک قدرت تأثيرگذار در صحنه بين المللي مطرح باشند پرداختن به اختلافات و مسائل تفرقه انگيز نتيجه اي جز به هدر رفتن سرمايه ها و استفاده دشمن از اين اختلافات، نخواهد داشت.
3. اخوت اسلامي: اسلام مسلمانان را امت واحده خوانده است: «ان هذه امتکم امه واحده و انا ربکم فاعبدون». و مؤمنان برادر يکديگر معرفي شده اند: «انما المؤمنون اخوه فأصلحوا بين اخويکم». قال الصادق(ع) «المسلم اخ المسلم». بنابراين اختلاف در پاره اي از مسائل مانع اخوت اسلامي و وحدت مسلمانان نمي شود وقتي اسلام به مسلمانان سفارش مي کند که با پيروان اديان آسماني و مکاتب ديگر بشري با عدل و مسالمت رفتار شود و آنان را به مشترکات توجه مي دهد «قل يا اهل الکتاب تعالوا الي کلمه سواء بيننا و بينکم الا نعبد الا الله ولا نشرک به شيئا ولا يتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله فان تولوا فقالوا شهدوا بانا مسلمون؛ بگو اي اهل کتاب بياييد به سوي سخني که ميان ما و شما يکسان است که جز خداوند يگانه را نپرستيم و چيزي را همتاي او قرار ندهيم و بعضي از ما بعضي ديگر را غير از خداي يگانه به خدايي نپذيرد هرگاه سرباز زنند بگوييد گواه باشيد که ما مسلمانيم». آيا مسلمانان نبايد با توجه به مشترکات و کنار گذاردن اختلافات با يکديگر با مسالمت و عدل رفتار کنند. بنابراين با توجه به آنچه بيان شد روشن است که وحدت ميان مسلمانان و اتحاد بين فرق اسلامي امري لازم و ضرروي است هر چند ممکن است اهميت اين امر در شهرهاي مرکزي ايران و مناطق شيعه نشين محسوس نباشد اما در مناطق مرزي ايران و نقاطي که شيعيان و اهل تسنن در کنار يکديگر زندگي مي کنند همچنين در صحنه بين المللي و مناسبات کشورهاي اسلامي با يکديگر وحدت و اتحاد بين مسلمين و پرهيز از اختلافات ضرورت و اهميت اين امر به خوبي قابل درک است امام خميني در اين زمينه فرمودند: «امروز اختلاف بين ما تنها به نفع آنهايي است که نه به مذهب شيعه اعتقاد دارند و نه به مذهب حنفي و يا ساير فرق آنها مي خواهند نه اين باشد نه آن راه را اين طور مي دانند که بين شما و ما اختلاف بيندازند»
:
