مروري بر بررسي هاي يک پژوهش؛
نانوذرهاي که ميتواند سلولهاي بنيادي را رديابي کند
نانوذرهاي که ميتواند سلولهاي بنيادي را رديابي کند
261558.mp3
نانوذرهاي که ميتواند سلولهاي بنيادي را رديابي کند
| تاريخ ارسال: ????/??/? |
مروري بر بررسي هاي يک پژوهش؛
نانوذرهاي که ميتواند سلولهاي بنيادي را رديابي کند
در يک مطالعه ميزان سميت نانوذرات اکسيد آهن در سلولهاي بنيادي مشتق شده از غشاي آمنيوتيک مورد بررسي قرار گرفت و تاييد شد که اين نانوذرات در غلظتهاي کمتر از ??? ميکروگرم در ميليليتر، ميتوانند براي رديابي سلولهاي بنيادي استفاده شوند.
به گزارش ايسنا، در سالهاي اخير تحقيقات باليني زيادي بر روي سلولهاي بنيادي غشاي آمنيوتيک انجام شده است. اين سلولهاي بنيادي به دليل مزاياي بيشماري مثل ترشح فاکتورهاي رشد، قابليت تمايز بالا، ويژگيهاي ضد التهابي، عدم تحريک سيستم ايمني ميزبان و نداشتن ملاحظات اخلاقي ارزش درماني زيادي دارند.
در سلولدرماني علاوه بر نوع سلول، رديابي کردن آن به منظور بررسي مسير عبوري سلول و ميزان نيمه عمر آن در محل مورد نظر، اهميت بسياري دارد. به همين دليل امروزه از نانوذرات بهويژه نانوذرات اکسيد آهن براي نشاندار کردن و رديابي سلولها در بدن استفاده ميشود.
با وجود کاربردهاي زيادي که اين نانوذرات دارند، در خصوص تاثير آنها بر سلامت انسان و محيطزيست اطلاعات زيادي در درسترس نيست. برخي مطالعات نشان داده که نانوذره آهن ميتواند سميت سلولي نيز ايجاد کند. اگر چه احتمالا اين سميت سلولي به حدي نيست که موجب مرگ سلولي شود، ولي ميتواند محتويات ژنتيکي سلول را تغيير دهد و باعث بيماريهايي مثل سرطان و ناباروري شود.
با توجه به اين نکات، پيدا کردن غلظت مناسب نانوذرات آهن براي جلوگيري از آسيبسلولي يا مرگ سلولي بسيار مهم است. به همين خاطر پژوهشگران سلولي و مولکولي با انجام يک مطالعه، تاثير غلظتهاي مختلف نانوذره اکسيد آهن را بر بقاي سلول و ژن P?? که ميتواند باعث مرگ سلولي (آپوپتوز) شود را بررسي کردند.
ندا تکيه معروف و مريم ناصرالاسلامي؛ پژوهشگران زيستشناسي سلولي و مولکولي دانشگاه آزاد اسلامي و ناهيد ابوطالب ؛ پژوهشگر مرکز تحقيقات فيزيولوژي دانشگاه علوم پزشکي ايران، در اين مطالعه مشارکت داشتند.
پژوهشگران براي انجام اين مطالعه، پس از کسب رضايتنامه از والدين نوزادان در بخش زايمان، نمونههاي جفت را به آزمايشگاه انتقال دادند و سلولهاي پرده آمنيون را از آن جدا کردند و سپس سلولهاي بنيادي از بافت غشاي آمنيوتيک انساني استخراج و کشت داده شدند. پس از اضافه کردن غلظتهاي مختلف نانوذره دي اکسيد آهن، ميزان زندهماني سلولهاي بنيادي بعد از ?? و ?? ساعت مورد بررسي قرار گرفت.
در اين مطالعه نانوذرات آهن با اندازه متوسط ?? نانومتر، در ?? ساعت مواجهه سميت قابل توجهي را در غلظتهاي تا ??? ميکروگرم در ميليليتر در سلولهاي بنيادي مشتق از غشاي آمنيوتيک انساني نشان ندادند و در غلظتهاي بالاتر از ??? ميکروگرم بر ميليليتر با القاي آپوپتوز يا مرگ برنامهريزي شده سلولي، منجر به سميت و مرگ سلولي ميشوند.
قرار گرفتن سلولهاي در معرض غلظت ??? ميکروگرم در ميليليتر و بالاتر نانوذرات بيان ژن p?? را افزايش ميدهد و در نهايت منجر به آسيب و مرگ سلولي ميشود. ژن p??، پروتئيني توليد ميکند که باعث فعال شدن مسير آپوپتوز يا مرگ برنامهريزيشده سلول ميشود. زماني که اين ژن بيش از حد بيان شود، مسير آپوپتوز فعال ميشود و در نهايت منجر به مرگ برنامهريزي شده سلول خواهد شد.
يافتههاي اين مطالعه حاکي از آن است که اين نانوذرات با غلظت کمتر از ??? ميکروگرم در ميليليتر براي رديابي سلولهاي بنيادي مناسب هستند و ميتوانند در درمانهاي باليني و طب بازساختي مورد استفاده قرار گيرند.
يافتههاي اين مطالعه به صورت مقاله علمي پژوهش با عنوان«بررسي اثر غلظتهاي مختلف نانوذرات اکسيد آهن بر بيان ژن P?? در سلولهاي بنيادي مشتقشده از غشاي آمنيوتيک انساني» در فصلنامه يافتههاي نوين در علوم زيستي دانشگاه خوارزمي منتشر شده است
به گزارش ايسنا، در سالهاي اخير تحقيقات باليني زيادي بر روي سلولهاي بنيادي غشاي آمنيوتيک انجام شده است. اين سلولهاي بنيادي به دليل مزاياي بيشماري مثل ترشح فاکتورهاي رشد، قابليت تمايز بالا، ويژگيهاي ضد التهابي، عدم تحريک سيستم ايمني ميزبان و نداشتن ملاحظات اخلاقي ارزش درماني زيادي دارند.
در سلولدرماني علاوه بر نوع سلول، رديابي کردن آن به منظور بررسي مسير عبوري سلول و ميزان نيمه عمر آن در محل مورد نظر، اهميت بسياري دارد. به همين دليل امروزه از نانوذرات بهويژه نانوذرات اکسيد آهن براي نشاندار کردن و رديابي سلولها در بدن استفاده ميشود.
با وجود کاربردهاي زيادي که اين نانوذرات دارند، در خصوص تاثير آنها بر سلامت انسان و محيطزيست اطلاعات زيادي در درسترس نيست. برخي مطالعات نشان داده که نانوذره آهن ميتواند سميت سلولي نيز ايجاد کند. اگر چه احتمالا اين سميت سلولي به حدي نيست که موجب مرگ سلولي شود، ولي ميتواند محتويات ژنتيکي سلول را تغيير دهد و باعث بيماريهايي مثل سرطان و ناباروري شود.
با توجه به اين نکات، پيدا کردن غلظت مناسب نانوذرات آهن براي جلوگيري از آسيبسلولي يا مرگ سلولي بسيار مهم است. به همين خاطر پژوهشگران سلولي و مولکولي با انجام يک مطالعه، تاثير غلظتهاي مختلف نانوذره اکسيد آهن را بر بقاي سلول و ژن P?? که ميتواند باعث مرگ سلولي (آپوپتوز) شود را بررسي کردند.
ندا تکيه معروف و مريم ناصرالاسلامي؛ پژوهشگران زيستشناسي سلولي و مولکولي دانشگاه آزاد اسلامي و ناهيد ابوطالب ؛ پژوهشگر مرکز تحقيقات فيزيولوژي دانشگاه علوم پزشکي ايران، در اين مطالعه مشارکت داشتند.
پژوهشگران براي انجام اين مطالعه، پس از کسب رضايتنامه از والدين نوزادان در بخش زايمان، نمونههاي جفت را به آزمايشگاه انتقال دادند و سلولهاي پرده آمنيون را از آن جدا کردند و سپس سلولهاي بنيادي از بافت غشاي آمنيوتيک انساني استخراج و کشت داده شدند. پس از اضافه کردن غلظتهاي مختلف نانوذره دي اکسيد آهن، ميزان زندهماني سلولهاي بنيادي بعد از ?? و ?? ساعت مورد بررسي قرار گرفت.
در اين مطالعه نانوذرات آهن با اندازه متوسط ?? نانومتر، در ?? ساعت مواجهه سميت قابل توجهي را در غلظتهاي تا ??? ميکروگرم در ميليليتر در سلولهاي بنيادي مشتق از غشاي آمنيوتيک انساني نشان ندادند و در غلظتهاي بالاتر از ??? ميکروگرم بر ميليليتر با القاي آپوپتوز يا مرگ برنامهريزي شده سلولي، منجر به سميت و مرگ سلولي ميشوند.
قرار گرفتن سلولهاي در معرض غلظت ??? ميکروگرم در ميليليتر و بالاتر نانوذرات بيان ژن p?? را افزايش ميدهد و در نهايت منجر به آسيب و مرگ سلولي ميشود. ژن p??، پروتئيني توليد ميکند که باعث فعال شدن مسير آپوپتوز يا مرگ برنامهريزيشده سلول ميشود. زماني که اين ژن بيش از حد بيان شود، مسير آپوپتوز فعال ميشود و در نهايت منجر به مرگ برنامهريزي شده سلول خواهد شد.
يافتههاي اين مطالعه حاکي از آن است که اين نانوذرات با غلظت کمتر از ??? ميکروگرم در ميليليتر براي رديابي سلولهاي بنيادي مناسب هستند و ميتوانند در درمانهاي باليني و طب بازساختي مورد استفاده قرار گيرند.
يافتههاي اين مطالعه به صورت مقاله علمي پژوهش با عنوان«بررسي اثر غلظتهاي مختلف نانوذرات اکسيد آهن بر بيان ژن P?? در سلولهاي بنيادي مشتقشده از غشاي آمنيوتيک انساني» در فصلنامه يافتههاي نوين در علوم زيستي دانشگاه خوارزمي منتشر شده است
: