نیمه شعبان یعنی پانزدهمین روز از این ماه پربرکت مصادف با سالروز میلاد منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج) است. برای شب و روز این عید با عظمت، آداب و اعمالی سفارش شده است که موجب تقرب بیشتر به پروردگار می‌شود،

نیمه شعبان چه روزی است

نیمه شعبان شب بسیار مبارکی و اهمیت آن به اندازه‌ای است که این شب را پس از شب قدر از برترین شب‌ها می‌دانند. در این شب خداوند رحمت خود را بر بندگان سرازیر می‌کند و آنها را به کرم و بزرگی خود می‌آمرزد، پس در نزدیک شدن به خدا با انجام اعمال نیکو بکوشید که آن شبی است که پروردگار به ذات مقدس خود سوگند خورده است که هیچ سائلی را از درگاه خود با دست خالی برنگرداند، مادامی که انجام معصیتی را درخواست نکند.

پیامبر اعظم در مورد خیر و برکت این شب می‌فرمایند: خداوند در شب نیمه شعبان به اندازه ریگ‌های زمین و موی گوسفندان بندگانش را مورد آمرزش قرار می‌دهد. این نشان از عظمت شبی دارد که حتی کوچکترین گناهان نیز به واسطه این شب مورد آمرزش قرار می‌گیرد.

از جمله برکات نیمه شعبان این است که میلاد با سعادت حضرت صاحب الزمان (عج) در سحر چنین شبی در سال 255 هجری قمری اتفاق افتاده و بر شرافت این شب مبارک افزوده است.

شب برات (یا برائت) شب پانزدهم و به قولی چهاردهم ماه شعبان است. این نام به آن خاطر است که بنا بر روایات، خداوند در این شب "برات آزادی" از دوزخ را به بندگانش می‌دهد. به این ترتیب در این شب، آنهایی که آمرزش یافتند از مجازات تبرئه خواهند شد و به تعبیری سند آزادی آنها از کیفر دوزخ صادر می‌شود.

از غروب سیزدهم تا پانزدهم ماه شعبان که به چراغ برات معروف است مراسمی برای تکریم اموات برگزار می‌گردد. این مراسم که ریشه دینی ندارد مربوط به ایران باستان است و در برخی کشورهای خاورمیانه و هند و بخش‌های شرقی ایران، خراسان و مناطق کرد نشین با اسامی مختلفی همچون چراغ برات، عید برات، شب برات و ... با مراسم و آداب مختلفی برگزار می‌شود.

دعای شب نیمه شعبان

4. خواندن دعای نقل شده از شیخ و سید که به منزله زیارت امام زمان صلوات الله علیه است: «اللّهمّ بحقّ لیْلتنا هذه وموْلودها وحجّتک وموْعودها، الّتى قرنْت إلى فضْلها فضْلاً، فتمّتْ کلمتک صدْقاً وعدْلاً، لامبدّل لکلماتک، ولامعقّب لآیاتک، نورک الْمتألّق، وضیاؤک الْمشْرق، والْعلم النّور فى طخْیاء الدّیْجور، الْغائب الْمسْتور جلّ موْلده، وکرم محْتده، والْملائکة شهّده، واللّه ناصره ومؤیّده، إذا آن میعاده، والْملائکة أمْداده، سیْف اللّه الّذى لاینْبو، ونوره الّذى لایخْبو، وذوالْحلْم الّذى لایصْبو، مدار الدّهْر، ونوامیس الْعصْر، وولاة الْأمْر، والْمنزّل علیْهمْ ما یتنزّل فى لیْلة الْقدْر، وأصْحاب الْحشْر والنّشْر، تراجمة وحْیه، وولاة أمْره ونهْیه؛»

خدایا به ‌حق این شب و مولود در آن و به‌ حق حجّتت و موعود او که به فضیلتش فضیلت دیگری را قرین کردی، پس کامل شد کلمه‌ات به راستی و عدالت، برای کلماتت دگرگون‌سازی نیست و برای آیاتت پس‌زننده‌ای نمی‌باشد، نور درخشانت و پرتو فروزانت و نشانه روشنت در شب تاریک، آن غایب پوشیده از نظر که عظیم بوده ولادتش و شریف است اصل و نسبش، فرشتگان گواه اویند و خدا یاور و تأیید کننده‌اش، آنگاه که وعده ظهورش در رسد و فرشتگان مددکاران اویند، شمشیر خداست که کند نشود و نور حق است که خاموش نگردد و با بردباری است که کاری بی‌منطق انجام ندهد، مدار روزگار است. [پدرانش] نوامیس عصر و متولّیان حکومت حق‌اند، نازل شده بر آنان آنچه در شب قدر نازل می‌شود، اصحاب حشر و نشرند و مفسّران وحی خدا و والیان امر و نهی حق؛

«اللّهمّ فصلّ على خاتمهمْ وقائمهم الْمسْتور عنْ عوالمهمْ. اللّهمّ وأدْرکْ بنا أیّامه وظهوره وقیامه، واجْعلْنا منْ أنْصاره، واقْرنْ ثارنا بثاره، واکْتبْنا فى أعْوانه وخلصائه، وأحْینا فى دوْلته ناعمین، وبصحْبته غانمین، وبحقّه قائمین، ومن السّوء سالمین، یا أرْحم الرّاحمین، والْحمْد للّه ربّ الْعالمین، وصلواته على سیّدنا محمّدٍ خاتم النّبیّین والْمرْسلین وعلى أهْل بیْته الصّادقین وعتْرته النّاطقین، والْعنْ جمیع الظّالمین، واحْکمْ بیْننا وبیْنهمْ یا أحْکم الْحاکمین؛»

خدایا! بر خاتم و قائمشان که پوشیده از عوالم ایشان است درود فرست. خدایا! ما را به درک ایام او و ظهور و قیامش نائل فرما و از یارانش قرارمان ده و خون‌خواهی ما را به خون‌خواهی او قرین کن و ما را در شمار یاران و دلدادگانش ثبت فرما و در دولتش شاد و خرّم زنده بدار و از هم‌نشینی‌اش بهره‌مند ساز و برپادارنده حقش قرارمان ده و از بدی‌ها به‌سلامت بدار، ای مهربان‌ترین مهربانان و سپاس خدای را پروردگار عالمیان و درودهای بی‌پایان خدا بر آقایمان محمّد خاتم پیامبران و رسولان و بر اهل‌بیت راست‌گو و خاندان حق‌گویش باد و خدایا، لعنت فرست بر همه ستمکاران و بین ما و بین آنان داوری کن، ای داورترین داوران.

5. دعایی که امام صادق (ع) به شیخ اسماعیل بن فضیل هاشمی تعلیم داده‌اند تا در شب نیمه شعبان بخواند:

«أنْت الْحیّ الْقیّوم الْعلیّ الْعظیم الْخالق الرّازق الْمحْیی الْممیت الْبدی ء الْبدیع لک الْجلال و لک الْفضْل و لک الْحمْد و لک الْمنّ و لک الْجود و لک الْکرم و لک الْأمْر و لک الْمجْد و لک الشّکْر وحْدک لا شریک لک یا واحد یا أحد یا صمد یا منْ لمْ یلدْ و لمْ یولدْ و لمْ یکنْ له کفواً أحدٌ صلّ على محمّدٍ و آل محمّدٍ و اغْفرْ لی و ارْحمْنی و اکْفنی ما أهمّنی و اقْض دیْنی و وسّعْ علیّ فی رزْقی فإنّک فی هذه اللّیْلة کلّ أمْرٍ حکیمٍ تفْرق و منْ تشاء منْ خلْقک ترْزق فارْزقْنی و أنْت خیْر الرّازقین فإنّک قلْت و أنْت خیْر الْقائلین النّاطقین و اسْئلوا اللّه منْ فضْله فمنْ فضْلک أسْأل و إیّاک قصدْت و ابْن نبیّک اعْتمدْت و لک رجوْت فارْحمْنی یا أرْحم الرّاحمین»

خدایا تویى زنده به خود پاینده برتر بزرگ، آفریننده روزى بخش، زندگى بخش میراننده، آغاز کننده پدیدآورنده، بزرگى توراست، برتری توراست، سپاس از آن توست، نعمت و جود، کرم و فرمان، بزرگواری و شکر تنها توراست، یگانه اى، شریکى براى تو نیست، اى یگانه اى یکتا، اى مقصود خلق، اى آن که نزاده و زاده نشده و برایش همتایى نبوه، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بیامرز و به من رحمت آر، و نیازهاى مهمّ مرا کفایت فرما، بدهکارى ام را ادا کن، روزى ام را وسعت ده، به درستى که تو در این شب هر کار استوارى را مقدّر مى‌کنى، و هرکه از خلق خود را بخواهى روزى می‌دهى، پس مرا روزى ده که تو بهترین روزى دهندگانى، تو گفتى و تو بهترین گوینده و سخنگویى: «از فضل خدا بخواهید» بنابراین از فضلت می خواهم، و تو را قصد کردم و به فرزند پیامبرت اعتماد نمودم، و به تو امید بستم، بر من رحم کن، اى مهربان ترین مهربانان.

6. خواندن دعایی که حضرت رسول (ص) در شب نیمه شعبان می‌خواندند:

«اللّهمّ اقْسمْ لنا منْ خشْیتک ما یحول بیْننا و بیْن معْصیتک و منْ طاعتک ما تبلّغنا به رضْوانک و من الْیقین ما یهون علیْنا به مصیبات الدّنْیا اللّهمّ أمْتعْنا بأسْماعنا و أبْصارنا و قوّتنا ما أحْییْتنا و اجْعلْه الْوارث منّا و اجْعلْ ثارنا على منْ ظلمنا و انْصرْنا على منْ عادانا و لا تجْعلْ مصیبتنا فی دیننا و لا تجْعل الدّنْیا أکْبر همّنا و لا مبْلغ علْمنا و لا تسلّطْ علیْنا منْ لا یرْحمنا برحْمتک یا أرْحم الرّاحمین»

خدایا از خشیتت چنان نصیب ما کن، که بین ما و نافرمانى تو حایل شود، و از طاعتت آنچه که ما را به خشنودى ات برساند، و از یقین به قدرى که گرفتاری هاى دنیا را بر ما آسان سازد، خدایا مار را به گوشهای مان و دیدگانمان و نیروهایمان تا گاهى که ما را زنده میدارى بهره مند گردان، و آن را وارث ما قرار بده، و انتقام ما را بر عهده کسى قرار ده که بر ما ستم روا داشته، و ما را بر کسى که با ما دشمنى ورزیده یارى ده، و مصیبت ما را در دین ما قرار نده، و دنیا را بزرگ ترین اندیشه و نهایت دانش ما قرار مده، و آن را که به ما رحم نمی کند بر ما چیره مکن، به مهربانى ات اى مهربان ترین مهربانان.

7. خواندن صلوات هر روز که در هنگام زوال (ظهر شرعی) خوانده می‌شود: «اللّهمّ صلّ على محمّدٍ وآل‌محمّدٍ شجرة النّبوّة، وموضع الرّسالة، ومخْتلف الْملائکة… .»

8. خواندن دعای کمیل که در شب نیمه شعبان وارد شده است.

9. در نیمه شعبان هر کدام از ذکرهای «"سبْحان اللّه" ، "الْحمْدللّه" ، "اللّه اکْبر" و "لا اله الا اللّه" صد مرتبه » گفته شود تا خداوند تعالی گناهان را بیامرزد و حاجت‌های دنیا و آخرت او را برآورده سازد.

نماز نیمه شعبان

10. در مورد بهترین دعاها در این شب به نقل از امام صادق (ع) آمده است که فرمود: پس از آنکه نماز عشا را به جا آوردی، دو رکعت نماز اقامه کن و در رکعت اول حمد و سوره کافرون خوانده شود و در رکعت دوم حمد و سوره توحید خوانده شود. بعد از سلام، تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها گفته شود. پس از آن این دعا خوانده شود:

«یا منْ إلیْه ملْجأ الْعباد فى الْمهمّات، و إلیْه یفْزع الْخلْق فى الْملمّات، یا عالم الْجهْر والْخفیّات، یا منْ لاتخْفى علیْه خواطر الْأوْهام وتصرّف الْخطرات، یا ربّ الْخلائق والْبریّات، یا منْ بیده ملکوت الْأرضین والسّماوات، أنْت اللّه لاإله إلّا أنْت، أمتّ إلیْک بلاإله إلّا أنْت، فیا لاإله إلّا أنْت اجْعلْنى فى هذه اللّیْلة ممّنْ نظرْت إلیْه فرحمْته، وسمعْت دعاءه فأجبْته، وعلمْت اسْتقالته فأقلْته، وتجاوزْت عنْ سالف خطیئته وعظیم جریرته، فقد اسْتجرْت بک منْ ذنوبى، ولجأْت إلیْک فى ستْر عیوبى؛»

ای آن که پناه بندگان در سختی‌ها به‌سوی اوست و بندگان در رخدادهای ناگوار به‌سوی او پناه می‌برند، ای دانای آشکار و نهان، ای آن‌که خیالات وهم و فکر و آنچه را اوهام در نظر می‌آورد بر او پنهان نمی‌ماند، ای پروردگار خلایق و آفریده‌ها، ای آن‌که ملکوت زمین‌ها و آسمان‌ها به‌دست اوست، تویی خدا، معبودی جز تو نیست، به این که معبودی جز تو نیست توسّل می‌جویم، پس ای آن‌که معبودی جز تو نیست، مرا در این شب از کسانی قرار ده که به ایشان نظر کردی و به آنان رحم نمودی و دعایشان را شنیدی، پس اجابت کردی و درخواست گذشت از گناهشان را دانستی، و ایشان را آمرزیدی و از خطای گذشته و گناه بزرگشان درگذشتی، به‌تحقیق از گناهانم به تو پناه آوردم و برای پرده‌پوشی عیب‌هایم به تو پناهنده شدم،

«اللّهمّ فجدْ علىّ بکرمک وفضْلک، واحْططْ خطایاى بحلْمک وعفْوک، وتغمّدْنى فى هذه اللّیْلة بسابغ کرامتک، واجْعلْنى فیها منْ أوْلیائک الّذین اجْتبیْتهمْ لطاعتک، واخْترْتهمْ لعبادتک، وجعلْتهمْ خالصتک وصفْوتک؛»

خدایا! با کرم و فضلت بر من ببخش و به بردباری و گذشت، خطاهایم را بریز و مرا در این شب با کرامت کاملت فرو پوشان و از اولیایت که برای طاعتت برگزیدی و برای عبادتت اختیار کردی و خالص و برگزیده درگاهت نمودی قرار ده؛

«اللّهمّ اجْعلْنى ممّنْ سعد جدّه، وتوفّر من الْخیْرات حظّه، واجْعلْنى ممّنْ سلم فنعم، وفاز فغنم، واکْفنى شرّ ما أسْلفْت، واعْصمْنى من الازْدیاد فى معْصیتک، وحبّبْ إلىّ طاعتک وما یقرّبنى منْک ویزْلفنى عنْدک»

خدایا! مرا از کسانی که کوشششان قرین سعادت شد و بهره‌شان از خیرات کامل گشت قرار ده و نیز مرا از کسانی قرار ده که سلامت یافتند و نعمت‌پذیر و رستگار گشته، پس بهره بردند و مرا از گزند آنچه پشت‌ سر گذاردم کفایت فرما و از زیاده‌ روی در معصیتت نگاه دار، طاعتت و هر آنچه را مرا به تو نزدیک می‌‌کند و مقرّب درگاهت می‌نماید محبوب من قرار ده،«سیّدى إلیْک یلْجأ الْهارب، و منْک یلْتمس الطّالب، و على کرمک یعوّل الْمسْتقیل التّائب، أدّبْت عبادک بالتّکرّم و أنْت أکْرم الْأکْرمین، و أمرْت بالْعفْو عبادک و أنْت الْغفور الرّحیم»

سرورم، هر فراری ‌به تو پناه می‌آورد و هر جوینده به تو التماس می‌کند و هر عذرخواه توبه‌کار بر کرم تو تکیه می‌زند، بندگانت را با احترام گزاردن به آنان ادب کردی و تو کریم‌ترین کریمانی و بندگانت را دستور به گذشت دادی و تویی آمرزنده مهربان.

«اللّهمّ فلاتحْرمْنى ما رجوْت منْ کرمک، و لاتؤْیسْنى منْ سابغ نعمک، و لاتخیّبْنى منْ جزیل قسمک فى هذه اللّیْلة لأهْل طاعتک، واجْعلْنى فى جنّةٍ منْ شرار بریّتک»

خدایا! مرا نسبت به آنچه از کرمت امیدوارم بی‌بهره مکن و از نعمت‌های کاملت ناامید مساز و از بهره فراوانت که در این شب برای اهل طاعتت مقرّر نموده‌ای بی‌نصیب مکن و مرا از شرار مخلوقاتت در سپر استواری قرار ده،

«ربّ إنْ لمْ ‌أکنْ منْ أهْل ذلک فأنْت أهْل الْکرم والْعفْو والْمغْفرة؛ وجدْ علىّ بما أنْت أهْله لابما أسْتحقّه، فقدْ حسن ظنّى بک، و تحقّق رجائى لک، و علقتْ نفْسى بکرمک فأنْت أرْحم الرّاحمین، و أکْرم الْأکْرمین» 

پرودگارا! هرچند سزاوار آن همه عنایت نباشم، اما تو اهل کرم و گذشت و آمرزشی؛ بر من چنان‌که شایسته آنی مرحمت فرما، نه چنان‌که سزاوار آنم، زیرا گمانم به تو نیکو است و امیدم به تو برجا و به کرمت آویخته‌ام، پس تو مهربان‌ترین مهربانانی و کریم‌ترین کریمانی

«اللّهمّ واخْصصْنى منْ کرمک بجزیل قسمک، وأعوذ بعفْوک منْ عقوبتک، واغْفرْ لى الذّنْب الّذى یحْبس علىّ الْخلق ، ویضیّق علىّ الرّزْق حتّى أقوم بصالح رضاک، وأنْعم بجزیل عطائک، وأسْعد بسابغ نعْمائک، فقدْ لذْت بحرمک، وتعرّضْت لکرمک، واسْتعذْت بعفْوک منْ عقوبتک، وبحلْمک منْ غضبک، فجدْ بما سألْتک، وأنلْ ما الْتمسْت منْک ، أسْألک بک لابشىْءٍ هو أعْظم منْک»

خدایا! خاص گردان مرا از روی کرمت به فراوانی روزی و پناه می‌آورم به عفوت از عقابت و بیامرز بر من گناهی را که زشت‌خویی آورد و روزی را بر من تنگ می‌کند تا به خشنودی درخورت به‌پا خیزم و به فراوانی عطایت متنعم شوم و به نعمت‌های کاملت خوشبخت گردم، هرآینه به آستانت پناه آوردم و متعرّض کرمت شدم و به عفوت از مجازاتت و به بردباری‌ات از خشمت پناه بردم، پس ببخش مرا آنچه از تو درخواست نمودم و به من برسان آنچه را از تو خواهش کردم، از تو می‌خواهم به‌حق خودت نه به چیزی که بزرگ‌تر از تو باشد که چیزی بزرگ‌تر از تو نیست.

آنگاه به سجده می‌روی و می‌گویی: «یا ربّ» بیست مرتبه، «یا اللّه» هفت مرتبه، «لاحوْل ولاقوّة إلّا باللّه» هفت مرتبه، «ما شاء اللّه» ده مرتبه، «لاقوّة إلّا باللّه» ده مرتبه؛ پس صلوات می‌فرستی بر پیامبر و آل او علیهم السلام و از خدا حاجت خود را می‌خواهی، پس سوگند به خدا که اگر در پی این عمل، به‌عدد قطرات باران حاجت بخواهی هرآینه خدا عزّوجل به کرم فراگیر و فضل بزرگش، آن حاجات را به تو می‌رساند.

11. شیخ طوسی و کفعمی سفارش کرده‌اند: در این شب این دعا را بخوانید

«إلهى تعرّض لک فى هذا اللّیْل الْمتعرّضون، وقصدک الْقاصدون، وأمّل فضْلک ومعْروفک الطّالبون، ولک فى هذا اللّیْل نفحاتٌ وجوائز وعطایا ومواهب تمنّ بها على منْ تشاء منْ عبادک، وتمْنعها منْ لمْ‌تسْبقْ له الْعنایة منْک، وها أنا ذا عبیْدک الْفقیر إلیْک الْمؤمّل فضْلک ومعْروفک، فإنْ کنْت یا موْلاى تفضّلْت فى هذه اللّیْلة على أحدٍ منْ خلْقک وعدْت علیْه بعائدةٍ منْ عطْفک فصلّ على محمّدٍ و آل محمّدٍ الطّیّبین الطّاهرین الْخیّرین الْفاضلین، وجدْ علىّ بطوْلک ومعْروفک یا ربّ الْعالمین، وصلّى اللّه على محمّدٍ خاتم النّبیّین وآله الطّاهرین وسلّم تسْلیماً إنّ اللّه حمیدٌ مجیدٌ . اللّهمّ إنّى أدْعوک کما أمرْت فاسْتجبْ لى کما وعدْت إنّک لاتخْلف الْمیعاد»

الهی، در این شب روی آوردند به‌سوی تو روی‌آورندگان و قصد تو نمودند قصدکنندگان و فضل و احسانت را آرزو کردند جویندگان، از جانب تو در این شب نسیم‌های رحمت و هدایا و عطاها و مواهبی است که به هرکس از بندگانت بخواهی تفضّل می‌کنی و از هرکس که پیشینه عنایتت شامل حال او نگشته بازمی‌داری، هم‌اینک من این بنده کوچک تو، نیازمند به تو، احسان و نیکی‌ات را آرزومندم، چنانچه ای مولای من در جایگاهی که در این شب بر یکی از بندگانت احسان نمودی و بر او جایزه‌ای عطا کردی، پس بر محمّد و خاندان محمّد که پاکان و پاکیزگان و نیکوکاران و برترینند درود فرست و از نعمت و نیکی‌ات بر من ببخش ای پروردگار جهانیان و درود خدا و سلام بسیار بر محمّد خاتم پیامبران و خاندان پاکش باد، به‌درستی که خدا ستوده و بزرگوار است. خدایا! تو را می‌خوانم آن‌چنان که فرمان دادی، پس دعایم را به اجابت برسان همان‌طور که وعده فرمودی که تو هرگز از وعده خویش تخلّف نمی‌کنی.

12. به جا آوردن نماز جعفر طیار.

13. نمازهایی این شب به جا آورده شود از جمله نمازی که ابویحی صنعانی و همچنین سی نفر از افراد مورد اعتماد از امام باقر و امام صادق (ع) روایت کرده‌اند: هر گاه شب نیمه شعبان رسید چهار رکعت نماز بجا آور به این ترتیب در هر رکعت سوره "حمد" و بعد از آن یکصد مرتبه سوره "توحید" را بخوانید. و بعد از آن بگویید:

اللّهمّ إنّی إلیْک فقیرٌ و منْ عذابک خائفٌ مسْتجیرٌ اللّهمّ لا تبدّلْ اسْمی و لا تغیّرْ جسْمی و لا تجْهدْ بلائی و لا تشْمتْ بی أعْدائی أعوذ بعفْوک منْ عقابک و أعوذ برحْمتک منْ عذابک و أعوذ برضاک منْ سخطک و أعوذ بک منْک جلّ ثناؤک أنْت کما أثْنیْت على نفْسک و فوْق ما یقول الْقائلون

خدایا! نیازمند به توام، و از عذابت بیمناک و به تو پناهنده ام، خدایا! نامم را از گروه بندگان به گروهى دیگر تبدیل مکن، جسمم را تغیر مده، آزمونم را سخت مکن، دشمن شادم مساز، پناه مى آورم به عفوت از مجازاتت، و به رحمتت از عذابت، و به خشنویت از خشمت، و به تو از تو، ثنایت بس بزرگ است، تو چنانى که خود بر خویش ثنا کردى و برتر از آنچه گویندگان گویند.

دعای نصف شعبان (دعای نیمه شعبان)

خواندن دعای نصف شعبان توسط علمای اهل تسنن سفارش شده است که آن را در ادامه آورده‌ایم:

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم یا الله یا الله یا حیّ یا قیوم یا غفور یا تواب یا هادی ،یا فتاح یا رزاق یا واسع یا معْطی یا معین یا شکور یا باسط یا مبْدی یا وهّاب یا متین یا حافظ یا ولیّ  یا کافی یا حسیب یا حلیم یا صبور یا ارحم الراحمین.

یا ذا الْمنّ و لا یمنّ علیْه یا ذا الفضْل و الاحْسان یا ذا الْجلال و الاکرام و یا ذا الطّوْل و الانعام یا ظهیر الّلاجین و یا جار المسْتجرین یا أمان الخائفین ، یا منْ عنْده أمّ الْکتاب تمْحو فیها ما تشاء و تثْبت فیها ما تشاء لمنْ تشاء یا منْ لا اله الاّ أنْت و بحقّ جلالک و بهائک و سلْطانک و بحقّ اسْمک العظیم الاعْظم و بسرّ العرش و اللّوح و القلم و بسرّ محبتک فی نبیک المحترم المکرّم و بسر سرّک و بعزّ عزتک و بحقّ اسمائک الْحسنی و آیاتک العظمی و بالتّجلی فی لیلة النّصف منْ شعبان المکرّم صلّ علی سیدنا و مولانا و شفیعنا محمدٍ رسولک و نبیک الاکرم عدد ما فی علمک صلاةً کاملةً دائمةً تکتبنا بها عندک فی هذه الیلة المبارکة الّتی فیها یفْرق کلّ امْرٍ حکیمٍ و یبْرم مغفوراً مسعوداً معمّراً محفوظاً مرزوقاً موفّقاً للاعْمال الصّالحات و الاذْکار و الطّاعات و الخیْرات و الحسنات و مسْتغنیاً بفضْلکّ عنْ منْ  سواک و صلّ اللهمّ علی سیدنا محمد بعدد کلّ معلومٍ لک صلاةً تکتبنا بها عنْدک فی امّ الکتاب فی هذه الّیْلة المبارکة من السّعداء و الصّالحین و التّائبین و ترْزقنا بها فی الدّاریْن ایماناً کاملاً و کمال الیقین. و تکشف بها عنّا البلاء و الآفات و العاهات الواردة بارادتک فی هذه السّنة انت قریبٌ مجیبٌ الدعوات بجاه مولانا و سیدنا حبیبک محمد افضل البشر و المخلوقات و ما ذلک علی الله بعزیزٍ و لا حول و لا  قوة الا بالله العلی العظیم و حسبنا الله و نعم الوکیل ،نعم المولی و نعم النّصیر و صلی الله علی سیدنا محمد فی کلّ لمْحةٍ و نفسٍ  عدد ما فی علمک و علی آله و صحبه و سلم الی یوم الحشر و القرار و آخر دعوانا ان الحمْد لله رّبّ العالمین.